Friday 30 June 2006

คนในใจเธอ

มีเพลงนี้อยู่นานแล้ว แต่ไม่เคยฟัง
พอดคอมมันเปลี่ยนไปโดนเพลงนี้พอดี (เก่าหน่อยนะ ทำใจๆ)

รู้สึกโดนกับประโยคนี้มาก "คนดีดีไม่มีวันลอยมาจากฟ้า"
ความจริงจะหาลิงค์มาให้ฟังด้วย แต่หาไม่เจอง่ะ...
(เจอแต่แบบที่ฟังไม่ได้นี่นา...ใครมีเพลงอยู่ก็เปิดฟังล่ะกัน)
(รูปนี้ไม่มีอะไร ดูแล้วเข้ากับบล็อกวันนี้เฉยๆ เลยอยากใส่น่ะเหอๆ)



เนื้อเพลง: คนในใจเธอ
อัลบั้ม: พีทูวอร์ชิพ

เธอรอให้ใครสักคน
หล่นมาจากฟ้าไกล
สักคนที่เป็นอย่างใจ อย่างที่ได้ฝัน
ข้างในสมุดบันทึกเล่มเก่า
เธอเขียนแต่คำว่าเหงาทุกวัน

กาลเวลาที่เดินไปเร็วเสมอ เธอเจอหรือยัง
ทำไมมันยิ่งเลือนยิ่งลางออกไป

อาจจะเป็นกำแพงหรือเปล่า
ที่สร้างโดยไม่ตั้งใจ
อาจจะเป็นความหวังที่สูงไป
ยากจะปีนเข้ามา
คนดีดีไม่มีวันลอยมาจากฟ้า
แต่ว่าเธอต้องหาเขาเอง

ได้เห็นดวงดาวสักดวง คืนที่เธอฝันไป
จะหามันได้จากไหน อย่างที่ได้ฝัน
อะไรที่มีเงื่อนไขมากเกิน
ย่อมยากที่เราจะค้นพบมัน

กาลเวลาที่เดินไปเร็วเสมอ เธอเจอหรือยัง
ทำไมมันยิ่งเลือนยิ่งลางออกไป

อาจจะเป็นกำแพงหรือเปล่า
ที่สร้างโดยไม่ตั้งใจ
อาจจะเป็นความหวังที่สูงไป
ยากจะปีนเข้ามา
คนดีดีไม่มีวันลอยมาจากฟ้า
แต่ว่าเธอต้องหาเขาเอง

อาจจะเป็นกำแพงหรือเปล่า
ที่สร้างโดยไม่ตั้งใจ
อาจจะเป็นความหวังที่สูงไป
ยากจะปีนเข้ามา
คนดีดีไม่มีวันลอยมาจากฟ้า
แต่ว่าเธอต้องหาเอา
เปิดขอบเขตของใจเรา
สักวันเธอจะพบเขาเอง


นั่นสินะ ทำไมคนดีๆ ไม่ลอยมาจากฟ้าล่ะ...
อาจจะเป็นเพราะว่า คนดีดี ไม่ได้เป็นเทวดานี่นา
และอีกอย่าง คนดีดี ก็ไม่ใช่ดาวตกนี่เนอะ

มันก็ไม่เรื่องง่าย ที่จะเจอคนดีดี ของเรา
แต่ก็คงไม่ยากที่จะเป็นคนดีดี ของใครสักคน

คนไม่ใช่เทวดา จะได้ดี มีเมตตาอยู่เสมอ
คนไม่ใช่หินไม่ใช่ปูน จะได้ อดทน เข้มแข็งอยู่ตลอด

..................................................................................
คิดถึงเขา คิดถึงเรา
คงไม่อยากนัก ที่จะพบเจอคนดีดี สักคนของเรา.......

ป.ล.เจอแล้วแหล่ะคนดีดีของเรา พ่อแม่ดีดี ญาติดีดี(บางคน)
เพื่อนดีดี เพื่อนรักดีดี แต่ยังไม่เจอ.....แฟนดีดีเลยง่ะ(แฟนธรรมดาก็ไม่มี T_T)
ป.ล.2 อัพหน้าดีไซน์แล้ว งานเด็ดของเราเลยล่ะไปดูกันหน่อยเน้อ

Tuesday 27 June 2006

"ความเจ็บปวด"

วันนี้เป็นวันหยุดหนึ่งวันเต็มๆ
ที่ปกติเราจะนอนจน10โมงเลยแหล่ะ
ช่วงหลังนี่งานเยอะมาก พอได้หยุด
มีสองอย่างที่ทำคือ นอนยาว กับทำงานยาว
(อย่างหลังนี่แม่งมากกว่า)

แต่วันนี้มีธุระต้องไปทำเรื่องวีซ่า
แล้วก็เลยไปตัดผมมา่ด้วย

ตอนนั่งรถไฟ ก็เหม่อๆ
คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย
แต่มีความคิดแว่บนึง นึกถึงเรื่องเก่าๆ
นึกถึงใครหลายๆคน ที่ทั้งยังวนเวียนอยู่ในชีวิต
และทั้งพวกหลุดนอกวงโคจรไปแล้วด้วย

พอคิดไปคิดมา ก็รู้อยากจะทำตัวหลุดวงโคจรดูบ้าง
และก็มีแว่บนึงที่รู้สึกว่า "อยากทิ้งเพื่อน" ขึ้นมาเฉยเลย

กับความรู้สึกที่มีใครแล้วต้องเจ็บ
กับ "ความเจ็บปวด" ที่จะเคยเกิดขึ้น
และที่กำัลังจะเกิดขึ้นนั้น...

เราจะรับมือกับมันต่อไป
แต่จะรับมือมันได้แค่ไหนนะ
หรือว่าเราควรเลือกที่จะ
ทิ้งทุกอย่างเพื่อแลกกับการไม่ต้องเจ็บ

...จะดีหรือเปล่านะ...


................................................................
เล็กน้อยขำๆ

วันนี้ไปตัดผมมา หล่อเลย
(อย่าอ๊วกนะ เพราะว่าหล่อนานแล้วฮ่าๆ)
อยากไปตัดนานและ ติดงานยุ่งเลยไม่ได้ไปสักที

ช่างตัดผมหน้าตาดีมาก จนเราตกใจ
(ตัดผมเสร็จก็ยังหล่อไม่สู้มัน เสียใจ T_T)
ตัดๆไปก็ชวนคุยกับเราตลอด.....แต่เราเบื่อง่ะ
คือเวลาตัดผมเราก็อยากนั่งสงบๆ (เป็นกันป่ะ)

พี่แกพูดจาดี เสียงหวาน ตาหวาน
พอเจอเรานั่งนิ่งๆ หลับหูหลับตา
หน้าเสียไปเลย สงสารเหมือนกันแต่เหนื่อย
ขี้เกียจคุยง่ะ

ป.ล. ช่างตัดผมมันบอกว่า "เราผมหนาดีเนอะ"
(ความจริงมันแอบบ่น เพราะว่าตัดยากแน่ๆเลย)
ป.ล.2 บล็อกแต่ละวันเริ่มเบนเบี้ยวมาเป็นไดอะรี่
แต่ไม่รู้สิ อาจจะดีกว่าไม่เขียนอะไรเลยก็ได้มั้ง

Sunday 25 June 2006

"ควาย"

เมื่อวานโครตจะหงุดหงิด...ตั้งแต่เช้า
ไปถึงโรงเรียน เจอเพื่อนกลุ่มเดียวกันในลิฟต์(เบอร์2)
ถามว่า งานกลุ่มที่ทำเมื่อวาน(เราไม่อยู่)
ทำไปถึงไหนแล้ว เพราะวันจันทร์จะมาทำต่อ

ไม่ได้ทำ...เพราะห้องคอมไม่ว่าง เลยไม่มีคนทำ

เข้าห้องมาเจอเพื่อนอีกคน(เบอร์2)
เพื่อนบอกงานกลุ่มที่ทำเมื่อวันศุกร์ยังไม่เสร็จ
มันบอกว่าต้องทำวันนี้ต่อ

ก็ไม่ได้ว่าไร เลยถามไปว่าทำไปถึงไหนแล้ว
มันบอกว่าตอนทำวันนั้นเหลือกันอยู่สองคน
ก็ทำดีไซน์หน้าไม่ได้ทำอะไรเท่าไร.....หงุดหงิดว่ะ

และวันเสาร์เป็นอะไรที่เหนื่อยมาก เรียนทั้งวัน
วันนี้เลยเซ็งๆ ตอนเย็นก็ทำงานกัน
ด้วยความเชื่องช้า แต่ก็ยังดีกว่าคราวแรกๆ
ปรากกฏไอ้เพื่อนเบอร์1 ที่มันบอกว่า "ห้องคอมไม่ว่าง"
เพราะมันหนี กลับไปวันศุกร์ วันนี้แม่งก็ หนีกลับอีก
อยากจะเดินไปตบกบาลแม่งแรงๆ สักที.....เซ็ง

พอทำงานด้วยกันก็จะเห็นความเป็นญี่ปุ่น ของคนญี่ปุ่นออกมาอย่างชัดเจน
ด้วยเวลาที่มีน้อยนิด จะส่งรอมร่อ แม่งเสือกดีไซน์อลังการมากกกกก
แล้วพอเราขัดมันหงุดหงิด เราเลยบอกมันว่า
"ทำแบบนี้ พุธหน้าก็ไม่เสร็จ" (ส่งวันพุธ)
มันเลย คิดได้ แล้วคิดใหม่อีกรอบ.....เวรกรรม


และเมื่อวันเดียวกันตอนบ่าย
ไอ้เพื่อนกลุ่มเดียวกัน เสือกจะมาแย่งที่นั่ง
เพราะว่ามีเพื่อนกลุ่มอื่นนั่งที่มันไปแล้ว
แล้วเก้าอี้มันหายไปเพราะมีคนย้ายที่(ความจริงมันครบแหล่ะ)
มันก็เลยมานั่งที่เรากับเพื่อน แล้วพูดว่า "ใครมาเร็วก็นั่งไป"
พอดีเราเดินตามหลังมันมาเลยเห็น เราก็ยืนมองหน้ามัน
แล้วบอกว่า "มันไม่ใช่แบบนั้น"
เลยเหมือนทะเลาะกัน แต่เราก็ไม่ยอม ที่เรานะว้อยยยย
นั่งตั้งแต่เปิดเรียนจนวันนี้สามเดือนแล้วนะว้อย
มาเร็วได้ก่อนส้นตีนไรเนี่ย.....มีแต่พวกมันนั่นแหล่ะ เปลี่ยนกันอยู่สี่ห้าตัว

.....ควาย.....

อยากพูดคำนี้จริงๆ แต่มันคงไม่เข้าใจ...

ป.ล. ตอนนี้เรารวมบล็อกให้เป็นอันเดียวกันหมดแล้ว
จากเมนูด้านบนสามารถไป ในส่วน ดีไซน์ กับส่วน เรื่องราวได้
แล้วถ้ากดโฮม ก็จะมาส่วนบล็อกหลัก ส่วนรูปฟลิค ก็จะไปสไลด์โชว์รูปเลย
อันสุดท้ายคือ ส่วนติดต่อ จะลิงค์ไปหน้าข้อมูลของเราในเว็บฟลิค

ถ้าอัพอันไหนจะไม่มาใส่หน้าหลักแล้ว ก็กดๆ ไปดูกันเองล่ะกันนะ
แต่อันไหนแจ่มๆ อาจจะเอามายัดเยียดได้เหอๆ

ป.ล.2 ติ๊บหายไปไหนเนี่ย...

Thursday 22 June 2006

งานสองมาแล้ว Logodesign

กดเลย
ให้ความเห็นกันด้วยนะ
ขอบคุณครับ

ป.ล.เดือนหน้ากลับจะกลับไทยแล้ว ดีใจจัง

Tuesday 20 June 2006

งานแรกจาก บล็อกดีไซน์



เก็บภาพจากหน้าจอเราเองมาให้ดู
งานนี้ ใช้เวลาทำหลายอาทิตย์เหมือนกัน
(ความจริงทำๆ หยุดๆ เลยหลายอาทิตย์น่ะฮ่าๆ)

ไม่มีเทคโนโลยีอะไรเลย เป็น HTML ธรรมดา
ว่าจะเน้นการออกแบบแต่ก็แบบว่า...นะ
คือคิดว่ายังห่วยอยู่

ถ้าได้ทำเว็บอื่นอีก จะดีไซน์ให้ดีกว่านี้ครับ
เข้าไปดูได้ที่ Lannathai ดูแล้วช่วยติชมด้วย
ช่วยติกันเยอะๆนะ จะได้เอามาแก้งวดหน้าครับผม
อ้อ! มีลิงค์เสียบอกด้วยนะ

ป.ล.จะลงผลงานดีไซน์เรื่อยๆนะ ตั้งใจไว้ว่าแบบนั้น
ตอนนี้ก็มีสองสามอันที่เก็บไว้ว่าจะมาลง เดี๋ยวรอว่างๆจากช่วงสอบหน่อย
อ่านหนังสือหน้านึงใช้เวลา เป็นชั่วโมง...เกลียดภาษาญี่ปุ่นว้อย

Friday 9 June 2006

การเดินทางของเพื่อนแท้...



ประกาศ! ประกาศ!
ผู้โดยสารทุกท่านโปรดทราบ
ขณะนี้ "เพื่อนแท้" กำลังผ่านมาด้วยความเร็วระดับตุ่น

สำหรับผู้โดยสาร ที่มีความประสงค์ โปรดเตรียมตัวและใจ
สำหรับผู้โดยสาร ที่ไม่มีความประสงค์ โปรดหลีกทาง
ขอผู้โดยสารทุกท่าน โชคดี...จาก โอเปอเรเตอร์ ยานหมาน้อยไร้เพื่อน







คนหลายคน มีเพื่อน
คนบางคน อยากมีเพื่อน

คนหลายคน เริ่มพบเพื่อนใหม่
คนบางคน กำลังจากลาเพื่อนเก่า

คนหลายคน เกลียดเพื่อนบ่อยๆ
คนบางคน รักเพื่อนเสมอ

คนหลายคน ทิ้งเพื่อน
คนบางคน ถูกเพื่อนทิ้ง

คนหลายคน เพื่อนไม่เคยสำคัญ
คนบางคน เพื่อนสำคัญเท่ากับแฟน


ใช่ว่าคนทุกคนจะอยากมี "เพื่อนแท้"
แต่อย่างน้อยคนทุกคนคงอยากมีเพื่อน

หากวันนี้ คุณถูกให้เขียน เรียงความเรื่อง "เพื่อนแท้"
คุณจะเขียนมันอย่างไร และจะเขียนได้มากเท่าใด
แต่ที่สำคัญที่สุด ตอนนี้คุณนึกชื่อใครบ้างหรือยัง?

ถึงแม้จะนึกชื่อใครไม่ออก ใช่ว่าคุณจะไม่มีเพื่อน
และใช่ว่าจะไม่มีใครเรียกคุณว่า "เพื่อนแท้"
แต่หากว่า...

"...เพื่อนแท้กำลังเดินทางมา..."

ระหว่างการรอคอย และการเดินทางนั้น
คงมีบ้างที่เจ็บ คงมีบ้างที่ผิดหวัง
แต่...ขอเพียงทำความดีกับคนรอบข้างไว้ อย่างที่เคย
ก็คงไม่นาน...ไม่นาน...ที่เพื่อนแท้ของคุณจะเดินทางมา



จาก....ผู้โดยสาร ยานหมาน้อยไร้เพื่อนคนหนึ่ง
ถึง......เจ้าหญิง(ยัย)ปีศาจ

ป.ล. ไม่ได้อัพนานมากขอโทษเพื่อนๆทุกคนที่อาจหลงเข้ามาเสียรมณ์
ตอนนี้ลิงค์ข้างๆหายไป พอดีมั่วเรื่องเทมเพลตเผลอลบไปหมดเลย
ช่วงนี้มีโปรเจ็คต์ใหญ่ๆเยอะแยะเลย แต่ยังขี้เกียจเหมือนเดิมฮ่าๆ

Thursday 1 June 2006

ความสุข 15 นาที

อะไรเอ่ย แคบๆ กลมๆ
อะไรเอ่ย 20 บาทเอง
อะไรเอ่ย หมุนไป หมุนไป
อะไรเอ่ย 15 นาทีเท่านั้น
อะไรเอ่ย 2 คนพอเหมาะ

อะไรเอ่ย...
































คงไม่มีใคร ชอบที่ "มืด" และ "แคบ"
แต่ 15 นาทีตรงนั้น ที่ทั้งมืด และ แคบ
กลับมีความสุข เสียมากมาย

คนสร้างมันจะคิดมาก่อนไหมว่า
เจ้าสิ่งนี้จะน่ามหัศจรรย์ได้ถึงเพียงนี้

มันเองจะรู้ไหมว่า
ตัวมันช่างน่ามหัศจรรย์เสียมากมาย

และเราเองจะรู้ไหมว่า
เวลา 15 นาที ของเราสองคน



...มหัศจรรย์เหลือเกิน...





ป.ล. ไม่ได้อัพนานมาก แบบไม่ค่อยมีเหตุผล แต่ยังมีชีวิตอยู่นะ :)
ช่วงนี้โหลดบิททุกวัน เลยไม่ได้คุยเอ็มกับใครเลยแฮะๆ
ป.ล.2 เมื่อวานดูหนังเรื่องเพื่อนสนิท "เศร้าจัง"