Wednesday 31 January 2007

งาน งาน งาน

พักนี้งานรุมเร้ามาก
เพราะว่าจะจบปีหนึ่งแล้ว

มีงานของทุกๆ วิชาที่เรียกได้ว่า
เป็นงานออกเกรดเลยทีเดียว

ทำให้เวลาลดน้อยถอยลงไปมากหลาย
รวมทั้งได้เล่นบอร์ดของเว็บฟอนต์ด้วย
จากเดิมที่เล่นบล็อกนันเว็บเดียว ทำให้เวลาน่อยๆ
มันน้อยไปมากกว่าเดิม แต่ก็มันส์ดี

มีอีกหลายโครงการที่อยากจะรีบๆ ทำ
ทั้งงานตัวเอง งานชาวบ้าน เยอะแยะมากมาย
เดี๋ยวปิดเทอมตอนกุมภา จะทำทุกอย่างให้เรียบร้อยตามหมาย

สัญญากับตัวเองครับ

ป.ล.วันนี้นอนตอนเย็นไปรอบนึง เพราะกินยา ง่วงโคตร
ตื่นมาปวดเอวแบบสุดๆ น่าจะเป็นเพราะนอนเล่นเกมส์ผิดท่าผิดทาง
ก้มไม่ได้เลย จะหยิบอะไรต้องย่อตัว...โอยยยยย

ป.ล.2 จะเขียนอะไรตรงนี้หว่า...ลืมแล้ว

Monday 22 January 2007

ขอ​ให้​ความ​อ้างว้าง​...​ทำ​ให้​เราคิด​ถึง​กัน

อากาศหนาวนี่ มันช่างเรียกอารมณ์เหงา ได้ดีเสียเหลือเกิน
เดินฟังเพลงไปเรื่อยเปื่อยแก้เหงา (แต่ไม่ได้แก้หนาว)
ก็มาสะดุดเอามากๆ กับเนื้อเพลงตรงนี้

"ถึงแม้เราห่าง ขอให้ความอ้างว้าง ทำให้เราคิดถึงกัน"
(จากเพลง "ย้ำ" ของบอดี้สแลมอัลบั้มแรกๆ )

ใครๆ ก็ต่างไม่อยากเหงา
ใครๆ ก็ต่างไม่อยากอ้างว้าง
แต่ใครๆ ที่ว่า อาจจะลืมไปว่า

ถ้าไม่ เหงา
ถ้าไม่ อ้างว้าง

ก็คงไม่มีใครให้คิดถึง และก็คงไม่คิดถึงใคร
ได้มากมาย ขนาดนั้น...

พูดๆไปแล้ว เราก็.....เหงาว่ะ
แต่แค่ ไม่ได้อ้างว้างเท่าไร เท่านั้นเอง

แด่...ความห่วงใยที่มีให้กัน

Thursday 18 January 2007

คืนข้ามปี

กลับไปบ้านรอบนี้
รู้สึกว่าเวลามันผ่านไปเร็วมากๆ
มันก็เร็วจริงแหล่ะ เพราะว่ากลับไปแค่ไม่กี่อาทิตย์

รู้สึกว่าเสียเวลาไปเยอะกับเรื่องของคนอื่น
(ก็เป็นแบบนี้ตั้งนานแล้วนั่นแหล่ะ)

ก่อนกลับมานี่ยังเหม่อๆ เอ๋อๆ ไม่ได้เตรียมอะไรสักอย่าง
รู้สึกว่ากลับบ้านรอบนี้ เหม่อตลอด
ตอนอยู่ก็เหม่อ ไอ้ที่คิดจะทำก็ลืม เอ๋อ งงตัวเอง
พอรู้สึกตัวอีกที อ๊ะ...ปีใหม่เสียแล้ว

ช่วงก่อนกลับได้ฟังเพลง "คืนข้ามปี" ของเอนโดรฟีน
ก็รู้นะว่า มันโดน...โดนหัวใจ โดนชีวิตจริงนั่นแหล่ะ

ปีใหม่ของเรา ยืนปล่อยโคม ยืนดูพลุที่เกาะช้าง
บรรยากาศดี ดนตรีเพราะ แต่มันก็เหงาอย่างช่วยไม่ได้

ไปกับพี่ที่สนิท แต่ก็ไม่ใช่เพื่อนสนิท แต่ถึงจะไปกับเพื่อนสนิท
ก็ไม่รู้ว่ามันจะต่างกันหรือเปล่า

อะไรล่ะ อะไร...ที่จะมาลบ มากลบความรู้สึกนี้ออกไปได้

กับบางคน
มีพ่อแม่อยู่ ก็ยังไม่ใช่
มีเพื่อนอยู่ ก็ยังไม่ใช่
มีคนรักอยู่ ก็ยังไม่ใช่

บางทีแล้ว...มันคงอยู่ข้างในตัวเรานี่แหล่ะ
ถึงจะลึกไปสักหน่อย แต่สักวัน ก็คงหาพบล่ะนะ

ป.ล. ที่จริงเพลงนี้น่าจะเล่นก่อนที่จะขึ้นปีใหม่ อย่างที่ไอ้พัดว่า
แต่คิดๆ ดูแล้ว มันอาจจะไม่ดีก็ได้...
ป.ล.2 มีอีกหลายคน ที่น่าจะรู้สึกแบบนี้... ทำไมนะ คนเราถึงเหงาได้ขนาดนี้
ป.ล.3 กูเคยสงสัยมึงนะไอ้พัด ว่าชีวิตมึง ต้องการอะไรกันแน่วะ?
มาวันนี้ กูเริ่มสงสัยตัวกูเองแล้วล่ะ...

Monday 15 January 2007

TAG

แท็กครับผม
ใช่แล้วครับแท็กกกกกกก

คืออยากอินเทรนด์ รอแล้วรอเล่า ก็ไม่มีใครมาแท็กสักที
ดูจากเพื่อนๆ รอบกายแล้วก็ยังไม่เห็นมีใครโดนแท็ก(เหมือนกรู)
ถ้าจะรอ คงจะอีกนาน งานนี้เลยแท็กตัวเองซะเลยดีกว่า :)

ความลับ 5 ข้อของกระผม
  1. เคยทำวงดนตรี ตอนประถม3 ในตำแหน่งคียบอร์ด แต่รู้สึกเล่นห่วยมาก เลยเปลี่ยนไปเล่นกีตาร์
    ตอนประถม4 มีสมาชิกในวง6 คนรวมเราได้เข้าเบญพร้อมกัน3คน มีภวัต/14(ไอ้ชิ้น)
    พรพรรณ/14ไอ้(แจง) ธวัชชัย/9(ไอ้เชี้ยโน้ตนั่นแหล่ะ) นอกนั้นไปเรียนต่อที่ดัด
    และเบญ2 (ไอ้เตี้ย กะไอ้ตรี)

    เป็นวงที่ถือว่าดังมากๆในโรงเรียน(เพราะว่ามีแค่วงเดียวทั้งโรงเรียน)ไว้เล่นตอน
    ครูต่างโรงเรียนมาดูงาน มีความสุขมากที่ได้ไปเล่น
    (ไม่ได้รักดนตรีหรอกนะ แต่ดีใจที่ได้โดดเรียนต่างหาก -_-")

    เป็นไม้เบื่อไม้เมากับเพื่อนผู้หญิงคนนึงในวงคือไอ้ตรี ตั้งแต่รู้จักกันจนจบออกมาเลย
    แต่ถึงตอนนี้เป็นเพื่อน ที่รักกันมากที่สุดคนหนึ่ง (ตอนนี้เหลือไอ้โน้ตคนเดียวที่ยังเล่นดนตรีอยู่)

  2. ตอนอยู่ในโรงเรียนเบญ เป็นหัวหน้าห้องมาตลอด (รู้สึกว่าเป็นรองหัวหน้าครั้งนึงครึ่งปีไหนเนี่ยแหล่ะ)
    ตอนม.ต้น ภูมิใจมากที่ได้เป็นหัวหน้าห้องของห้อง ม.1/4 และ 2/4 ซึ่งถือได้ว่า
    เป็นห้องที่โด่งดังมาก (ในด้านความแสบ และซน) ตอนม.6 โดนเพื่อนด่า โทษฐานเป็นหัวหน้า
    ที่ไม่ได้ดั่งใจพวกมัน เลยลาออก พอลาออกโดนด่าอีก โืทษฐานไม่ปรึกษาพวกมัน

    สรุปกูหรือพวกมึงใครเป็นหัวหน้าใครวะ...ตอนนั้นเสียความรู้สึกมาก แต่พอถึงตอนนี้รู้สึกดี
    ทำให้เรารู้ว่า เพื่อนเลว เพื่อนดี มีใครบ้าง

  3. ม.1-3 เกรดเฉลด3.5อัพทุกเทอม พอขึ้นม.ปลาย ได้เลขเกรด 2 เป็นตัวแรกในชีวิตร้องไห้เลย
    (ฟิสิกส์ก็ได้2 แต่เฉยมาก) ซึมเศร้าอยู่พักใหญ่ ก็ทำใจว่า เราคงโง่เลขกะวิทยาศาสตร์
    แล้วก็เป็นจริงดังว่า เพราะวิชาเลข และวิทย์ก็ได้เกรดที่คงความโง่อย่างเห็นได้ชัดจนกระทั่งจบม.6
    (แล้วกรูเป็นพี่เลี้ยงค่ายเลขได้ไงวะ...)

  4. ข้อนี้ลับสุดยอดแล้วขอบอก...ตอนสอบเอนทรานซ์ ทุกคนเครียดกันมาก
    แต่เราเครียดเรื่องเพื่อนแทน...(บ้าป่ะเนี่ยกรู) รู้ว่าวิชาสายวิทย์กรูโง่มากๆ ไม่อยากสอบ
    คือคิดว่าอ่านแล้วสอบก็ทำได้ แต่ไม่อยากเรียน ตอนลงสอบเลยเลือกสายศิลป์
    คะแนนดี จนตัวเองตกใจห้าวิชาได้ 250อัพ (เท่าไรจำไม่ได้ แต่เกรดไม่ถึง3
    เลยโดนนินทาว่าโกง กะโดนด่าว่าตอนเรียนเบญไม่สนใจ...) ตอนนั้นอ่านหนังสือ
    ก่อนสอบเอนท์ประมาณ 3วัน (วิชาสังคมอย่างเดียวเลย)

    ตอนนั้นอยากเข้าธรรมศาสตร์ กับศิลปากรมากๆ (บ้าความยุติธรรม ตอนนี้ก็ยังบ้าอยู่)
    ได้คณะสังคมสงเคราะห์ไรเนี่ยแหล่ะที่ธรรมศาสตร์ แต่พ่อแม่ไม่ให้เข้า (กรูก็ไม่อยากเข้าอะไรก็ไม่รู้)
    ส่วนศิลปากร ตอนนั้นวาดรูปไม่เป็น เลยแห้ว ไม่ได้สอบ...ก็เลยได้มาญี่ปุ่นตามโครงการพ่อแม่
    พร้อมกับความคิดกบฏเล็กๆ...

  5. กรูเป็นคนที่มีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดีและแย่มาก ในเวลาเดียวกัน
    ดีถึงดีมาก กับคนทั่วๆไป แต่จะแย่มากในบางเวลากับเพื่อนที่สนิทมากๆ
    เนื่องด้วยนิสัยที่ว่า ทุกอย่างต้อง 100% ต้อง perfect ของกรูเองนี่แหล่ะ
    มีเพื่อนที่เคยเรียกว่าสนิทกันสุดๆ มาหลายปี แต่ก็เลิกคบได้ หน้าตาเฉยหลายคนอยู่

    แต่ลึกๆ ก็พอใจที่ตัวเองมีนิสัยแบบนี้ เพราะมันทำให้ได้รู้จักหน้าตาของ
    คำว่า "เพื่อนรัก" และ "เพื่อนแท้"

    นิสัยอีกอย่างที่ใครๆ อาจจะไม่รุ้อีกอย่างนึงก็คือชอบที่จะ "ศึกษานิสัยคน"
    ไม่รู้ทำไปทำไมเหมือนกัน แต่รู้สึกสนุกดี...

บ่นมาย้าวยาว ขอแท็กเพื่อนๆ ดังต่อไปนี้
ติ๊บ ดาว ธง น้องโบ้ท น้องแตง เบญ(เพื่อนตอนประถม) ทั้งหมดหกคนครับ

กติการการ TAG
เพิ่งมีอาการระบาดช่วงปีใหม่นี้เอง ในกลุ่มคนเขียนบล็อก
วิธีเล่น
คนที่โดนแท็ก (คือคนที่มีชื่อในบล็อกของคนอื่นที่บอกว่าโดนแท็ก)
จะต้องเขียนความลับของตัวเอง 5ข้อ ในบล็อกของตัวเอง
และท้ายบล็อกนั้น ให้ใส่ชื่อ และใส่ลิงค์บล็อกของเพื่อนคนที่เราจะแท็กต่อ
อีกห้าคนเป็นอันเสร็จสิ้นภารกิจการ แท็กครับผม

ป.ล.เพิ่งทราบข่าว เมื่อวันนี้ว่า บอลห้องเรา /10 เสียชีวิตแล้ว
ใครที่รู้จักมัน ไปร่วมงานศพมันด้วยนะ
มันเป็นเพื่อนที่เรารักมากคนนึง เพราะอยู่ห้องเดียวกันมา4ปี
ทำงานด้วยกันมาตลอด 6ปีในโรงเรียนเบญ จบไปแล้วยังได้คุยกันตลอด
ขอให้มึงไปสู่สุขตินะ...จากไอ้วุดเพื่อนมึง

Saturday 13 January 2007

เพื่อการพบกัน...อีกครั้ง

มีคำถาม คำถามหนึ่ง
ที่เรามักถาม คนใกล้ตัวเราอยู่เสมอ

"นายคิดว่าคนเราพบกันเพื่อ...อะไร?"

คำตอบที่ได้ มีมากมาย
กระทั่ง ความเงียบ ก็เป็นคำตอบหนึ่ง



เราพบกันเพื่อ.....จาก
เราจากกันเพื่อ.....ที่จะเจอกันอีกครั้ง



.....ก็เป็นคำตอบ
ที่เราตอบตัวเอง ในความเงียบนั้น

แด่...เรื่องดีๆ ของเด็กคนหนึ่ง กับเด็กอีกสองคน

Monday 1 January 2007

สวัสดีปีใหม่ครับ



















สวัสดีปีใหม่ 2550 ครับผม


รูปนี้เคยทำไว้นานแล้ว ใช้โปรแกรม ultra fractal
เห็นเขาทำกันสวยๆ ก็อยากจะทำบ้าง
ก็ได้รูปแรกออกมา หน้าตาแบบนี้แล...
(ที่ใช้สีนี้ เพราะรู้สึกว่าอยากเปลี่ยนลุคดูบ้างเท่านั้น)

จากนั้นก็.................ดอง
อีกตามเคย

ปีใหม่ปีนี้ ก็อวยพรให้ทุกคนนะครับ
หวังอะไรก็ได้อย่างที่หวัง ถึงมันจะมาช้าไปบ้าง
ก็ยังดีกว่าไม่มีมา...เสียแล้วกันน

ปีใหม่ปีนี้ กับตัวเอง
ก็จะตั้งใจกับอีกหนึ่งปีที่เหลือ
ชีวิตช่วงปีนี้รู้สึกมีอะไรดีๆเยอะเลย
เพื่อน ครอบครัว การเงิน ฯลฯ
(ความจริงมันก็ดีมาตลอดนั่นแหล่ะ เพียงแต่ไม่ค่อยรู้สึก)

ที่ไม่ดี คงมีแ่ค่กับตัวเองเท่านั้น
แต่ยังไงก็ จะทำให้ดีที่สุด ก็อีกแค่ปีเดียวเท่านั้น สู้ๆ