秋が来る

ไม่รู้จะเขียนอะไร


แค่อยากบอกว่า


ฤดูใบไม้ร่วงกำลังมา


อากาศเริ่มเย็นแล้ว


อากาศเริ่มเย็นแล้ว...


คิดถึงใครๆ หลายคน





หนาวจัง





เหงาด้วย...


ป.ล.ฉลองครบรอบเป็นหวัดน้ำมูกไหลมาหนึ่งเดือนเต็มๆแล้ว เลยไม่ได้เที่ยวไหนเลย
ถ้าอยู่เมืองไทยเป็นแบบนี้ ตายไปแล้วมั้งนี่... ไม่มีไข้นะ แต่น้ำมูกไหลง่ะ...เซ็งว่ะ

Fields of hope

download

Fields of hope

　　こんなに冷たい　 帳の深くで
　　konna ni tsumetai tobari no fukaku de
　　貴方は一人で眠ってる
　　anata wa hitori de nemutteru

　　祈りの歌聲　寂しい野原を
　　inori no utagoe　sabishii nohara wo
　　小さな光が　照らしてた
　　chiisana hikari ga tera*****eta

　　貴方の夢を見てた
　　anata no yume wo miteta
　　子供のように笑ってた
　　kodomo no youni waratteta
　　懷かしく　まだ遠く　それは未來の約束
　　natsukashiku mada tooku　sore wa mirai no yakusoku

　　いつか綠の朝に　いつか辿り著けると
　　itsuka midori no asa ni itsuka tadoritsukeru to
　　冬枯れた　この空を信じているから
　　fuyugareta kono sora wo shinjiteiru kara
　　Fields of hope
　　Fields of hope

　　生まれて來た日に　抱きしめてくれた
　　umarete kita hi ni dakishimete kureta
　　優しいあの手を　搜してる
　　yasashii ano te wo saga*****eru

　　祈りの歌聲　一つ消えて
　　inori no utagoe hitotsu kiete
　　また始まる　賴りなく切なく續く
　　mata hajimaru tayorinaku setsunaku tsudzuku

　　いつか綠の朝へ　全ての夜を越えて
　　itsuka midori no asa e subete no yoru wo koete
　　それはただ一人つつ見つけてゆく場所だから
　　sore wa tada hitori tsutsu mitsukete yuku basho dakara
　　今がただこの胸で　貴方を暖めたい
　　ima ga tada kono mune de anata wo atatametai
　　懷かしく　まだ遠い　安らぎのために
　　natsukashiku mada tooi yasuragi no tame ni
　　Fields of hope
　　Fields of hope

　　懷かしく　まだ遠い　約束の野原
　　natsukashiku mada tooi yakusoku no nohara

　　Fields of hope

ความเลวบนแผ่นดินนี้

พอโตมากขึ้น ได้รู้ได้เห็นอะไรมากขึ้น
ทำให้รู้ว่า โลกนี้มันช่างเน่าเหม็นจริงๆ

โดยเฉพาะประเทศไทยของเรา
ไม่คิดเลยว่า มันจะเละเทะถึงเพียงนี้

คนจนเก็บเงินได้ โดนแจ้งขอหา ขโมยเงิน
คนทะเลาะกัน ไม่พอใจกัน ฆ่ากันเลย จบ
คนเรียกร้องสิทธิ ความชอบธรรมให้ตัวเอง โดนฆ่าตาย

ความคิดเลว ค่านิยมเลว ยังเป็นส่วนหนึ่งของสังคมไทย
ได้อย่างกลมกลืน ทำไมมันถึงเป็นได้ขนาดนั้น

คนที่พอจะมีแรง มีกำลัง ก็คงพ้นภัยพวกนี้ไปได้บ้าง
แต่พวกไร้แรง กำลัง จะเอาอะไรมาป้องกันตัวเอง

กฏหมายหรือรัฐบาลที่คาดว่าจะปกป้องเรา
บางครั้งยังกลายเป็นสิ่งที่ต้องหลีกห่างเพื่อปกป้องตัวเอง

แต่บางคนก็ปกป้องตัวเองด้วยวิธีผิดๆ
จนกลายเป็นผู้กระทำ กลายเป็นการรังแกคนอื่นไปอีก

แล้วเราจะหาทางออกกันด้วยวิธีไหน...ดี



พอคิดแบบนี้แล้ว เราว่าพี่น้องสามจังหวัด
อยุ่ในสถานะที่แย่กว่าเรามากนัก



ที่พอทำได้ คือเป็นคนดี
ให้นานที่สุด ล่ะมั้ง

101

"กูเจอกุญแจ แล้วว้อยยยยย"




สละหนึ่งโพสต์ให้กับความดีใจนี้

โพสต์ที่100

โพสต์นี้เป็นโพสต์ที่หนึ่งร้อยพอดีเลย
ตอนแรกกะจะเก็บไว้โพสต์เรื่องดีๆ ส่วนตัวๆ
เพื่อเป็นการฉลองเสียหน่อย..

แต่ชั่งมันเหอะ เพราะวันนี้มีแต่เรื่องซวยๆ
ขอเอามาใช้เป็นที่ระบายแทนละกัน


เป็นหวัด ยังไม่หาย แต่ก็เกือบๆ
ป่วยตั้งแต่กลับมา เซ็งมากกกก
ยังไม่ถึงเดือนใช้ทิชชู่กล่องใหญ่ๆ ไปแล้วห้ากล่อง!


ตั๋วรถไฟที่นั่งไปไหนก็ได้ในสามจังหวัด
หนึ่งใบใช้ได้สามวัน ซื้อมาสองใบ ใช้ไปครั้งเดียว
แล้วพอหยิบมาดูอ้าว...
แม่งหมดอายุไปแล้ววว...ตั้งหมื่นเยน
(มีอายุหนึ่งปีจากวันแรกที่ใช้ แต่อายุโปรโมชั่นหมดไปแล้ว T-T)


็HD ที่เพิ่งพังไป วันนี้เอาไปซ่อม มันบอกว่าราวๆหมื่นเยน
(กูซื้อใหม่ดีไหมเนี่ย หมื่นสองพันเยน ได้ความจุเยอะกว่าด้วย)
เลยไม่ซ่อม ประกันมันบอกว่าปีเดียวถ้าไม่ซื้อเพิ่มไว้ก่อน
โอ้ววววววอะไรกูจะซวยแบบนี้ แล้วเสือกมาพังอาไรตอนนี้วะแม่ง


นั่งนึกเรื่องที่โดนนินทา โดนแอบด่าลับหลัง
โดนทรยศหักหลัง โดนทำให้เสียความรู้สึก
ช่วงกลับไปเมืองไทย แล้วมันแค้นนนนนนนน และเจ็บ


วันนี้หยุดเรียน เพราะป่วย+นอนดึก+เซ็ง=ป่วยการเมือง


ตอนบ่ายไปโรงเรียน นั่งทำงานไป คิดไปคิดมา คิดมาคิดไป
รื้องานทำใหม่ตั้งแต่ต้นเลย...


ส่วนเรื่องที่ซวยที่สุด
"วันนี้กูทำกุญแจบ้านหาย!"


ไม่รู้ไปทำหายได้ไง คิดว่าน่าจะร่วง เพราะหาที่บ้านก็ไม่มี
กลับมาประตูบ้านก็ล็อกไว้อย่างดี แสดงว่าต้องเอาออกไปดวย


เซ็งมากๆๆๆๆๆๆๆๆ
ดีนะที่รู้สันดานตัวเองดี เลยมีกุญแจสำรอง
ถ้าพรุ่งนี้ยังไงหากุญแจไม่เจอ ต้องไปปั๊มไว้ก่อน
แต่กุญแจตู้ไปรษณีย์ไม่ได้ปั๊มไว้นี่สิ เซ็งมากๆ
สงสัยต้องไปขอที่บริษัทใหม่ จะโดนแม่งคิดกี่บาทวะเนี่ย


วันแห่งความซวยและเซ็ง

ป.ล.ตะกี้เลยไปนั่งซวกเนื้อย่างคนเดียวอย่างเมามัน ว่าจะดริงค์สักหน่อย
แต่ดันป่วยอยู่ เลยไม่อยาก เฮ้อ.....เซ็งจริงๆ

บางที...อะไรดีๆ ก็มาช้าเสมอ

เคยไหมที่ จะซื้ออะไรสักอย่าง คิดแล้วคิดอีก
คิดได้แล้วว่าจะซื้อ ยังต้องหาแล้วหาอีก
หาที่ซื้อได้แล้ว ก็กลับมาคิดแล้วคิดอีก...

ได้ซื้อเสียที



ผ่านไปสักพัก ไปเจอของคล้ายๆกัน แต่ดีกว่า...
ก็ทำให้กลับมาคิดแล้วคิดอีก...

กับสิ่งของคงไม่เท่าไร
ถ้ากับคนด้วยกันล่ะ

เราแน่ใจแล้วเหรอว่า
คนที่เราเลือกจะเป็นที่สุดของที่สุด

เพราะเราไม่อาจรู้อนาคต
ทำได้ที่สุดคือ "พอใจ" เท่านั้น





เพราะบางที เรื่องดีๆ คนดีๆ ก็มาช้า...




เกินไปเสมอ


ป.ล.ทรมานนนนมากเป็นหวัด เป็นๆหายๆ มีวันนึงไอซะแทบตาย นอนไม่หลับเลย
งานการก็ไม่ต่อเนื่อง มีเวลาก็กินยาแล้วนอนพักตลอด กลัวเป็นยาว เข็ดแล้ว

ความหลัง

พักนี้ นึกเสียใจ และเสียดาย
กับเรื่องในอดีตอยู่เนืองๆ

ทำไมนะ...

ทำไมนะ...



ทั้งๆที่ เวลาตั้งใจจะทำอะไรสักอย่าง
บอกกับตัวเองเสมอว่า "จะต้องไม่เสียใจภายหลังเด็ดขาด"



แต่ที่เสียใจอยู่นี่

เสียใจกับเรื่องที่ทำแต่ไม่ตั้งใจทำ...หรือเปล่า

เสียใจกับเรื่องที่ไม่ได้ทำ...หรือเปล่า



ถ้าไม่มีความหลังที่ผิดพลาด ล้มเหลว
ก็คงจะดีไม่น้อย ชีวิตคงมีแต่เรื่องดีๆ
เรื่องสุขๆ ให้นึกถึง...คงจะดีไม่น้อยจริงๆ



แต่คนที่ทำได้แบบนั้น...มันจะมีเหรอ?

ทน

เจ็บแล้วจำคือคน..เจ็บแล้วทนคือควาย

จากพันทิพย์ กระทู้ไหนสักกระทู้นี่แหล่ะ
ป.ล. เปลี่ยน URL แล้ว(ลบขีดออกแค่นั้นแหล่ะ) อยากทำให้มันเหมือนๆกัน
ว่าจะเปลี่ยนเมลล์เหมือนกัน แต่เรื่องใหญ่ เดี๋ยวมีปัญหากับพวกเว็บอื่นๆอีก เลยชั่งมันดีกว่าเหอๆ

ชีวิต

ตัวกุเป็นคนทำอะไรแบบสุดตีนมากในทุกๆเรื่อง
ทำก็ทำสุดตีน ไม่ทำก็ไม่ทำสุดตีน

ดีหรือไม่ดีก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน
แต่ไม่เคยคิดอยากเปลี่ยนมัน

แต่บางครั้ง มันก็นำความทุกข์มาให้เหมือนกัน
กับการที่ บางครั้งมันทำได้แค่นี้ แต่กุอยากสุดตีน
มันก็เลยทำไม่ได้ ทำได้ก็ไม่ดี ไม่สุดตีน

มีวันนึง นั่งอ่านอะไรไปเรื่อยเปื่อย
แล้วเจอคำๆนึง

ชีวิตมีเวลาไม่มาก เราอาจไม่จำเป็นต้องรู้ทุกเรื่องก็ได้

เออจริงว่ะ
เรื่องง่ายๆที่กุคิดไม่ออก หรือไม่คิดจะคิดก็ไม่รู้
แต่ตอนนี้ มันก็ทำให้กุคิดที่จะสุดตีนแค่บางเรื่อง ได้

มีความสุขดีว่ะ


ป.ล.พักหลังนี่เขียนบล็อกไม่สุขภาพเลย แต่รู้สึกเขียนง่ายขึ้นมาก
ไม่ต้องหานาย กอ นาย ขอ ให้วุ่นวาย เขียนแม่งเงี้ย ดิบๆ สดๆ แต่โดน(โดนใครวะ)ก็พอ

ธีมใหม่ สดซิง

ใหม่สุดๆ เพิ่งแก้เสร็จเมื่อห้านาทีที่ผ่านมา
ธีมก่อนหน้านี้สามธีม แก้วแล้วแก้อีกไม่ลงตัวเสียที

ยังมีเบี้ยวๆ อยู่ตรงส่วนของ element แต่แก้ไม่ออก
น่าจะต้องแก้ตรง html แต่กลัวแตะไปมากๆ จะไปพังมันเสีย
คราวก่อนก็เน่าไปรอบเพราะแบบนี้ทีนึงแล้ว

ชั่งมันละกัน ทำเป็นมองไม่เห็นไปเสียเหอๆ

ป.ล.อยากเปลี่ยนสีด้วย แต่ว่าหมดแรงแล้ว แค่นี้ก็เล่นไปสี่ชั่วโมงเต็มๆ
แต่ได้ศึกษา css เพิ่มขึ้นเยอะเลยแจ่มๆ

ตอบแทน

แต่ในใจเราก็ตั้งคำถามต่อไปว่า จะมีใครไหม
ที่ยอมทำบางอย่างให้เราโดยไม่ได้ต้องการอะไร

จากบล็อกพี่ลิว

อำลาธีมเก่า

วันนี้นั่งเขียนโครงสร้างเว็บ แล้วก็แก้ธีมเว็บค่ายเลข
แก้ไปแก้มา เลยเกิดอยากเปลี่ยนธีมเว็บตัวเองซะงั้น

ก็เลยเปลี่ยนเสียเลย ไม่ได้เปลี่ยนมานานแล้ว
เปลี่ยนธีม แล้วก็แก้ไขให้อ่านสบายตา
รูปกับสีและส่วนอื่นๆ คงไว้ทำทีหลัง
เพราะคิดว่ามันก็สวยดีเหมือนกัน (ความจริงขี้เกียจ)

ถือโอกาสนี้เปลี่ยนชื่อป้ายกำกับใหม่ ให้เป็นภาษาไทยเสียให้หมด
เพราะไงก็ไม่ค่อยจะเขียนเป็นภาษาอังกฤษสักเท่าไรอยู่แล้ว

เหนื่อยๆ

ป.ล.วันนี้พรีเซนต์ DVC พูดได้ไม่ค่อยดีเลย กลับบ้านไปเดือนภาษาร่อแร่ไปเลย
จะพูดอะไรก็นึกไม่ออกเซ็งมาก อาจารย์แม่งก็ดันบอกให้พูดต่อทั้งๆที่ไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว
สุดท้ายเลยโดนถาม แล้วก็ฟังคอมเมนท์ ก็ฟังมาแบบมึนๆ แปลผิดแปลถูกไปหมด
แต่งานก็มีคนชมเยอะแยะว่ามันสวย (แต่ไม่ใช่แนวตัวเองเท่าไร) แต่ก็ชั่งมันเหอะ
ให้มีอะไรที่ดูแปลกแหวกไปทางเรียบๆ มาบ้างก็ดีฮ่าๆ