Wednesday 18 June 2008

ความดี

เราทำสิ่งดีๆ
เพราะเราเชื่อ ในความดี

การทำเรื่องดีๆ เพื่อตัวเอง
ก็เป็นความดี แล้วในระดับหนึ่ง

การทำเรื่องดีๆ ให้กับผู้อื่น
ยิ่งเพิ่มคุณค่า มากไปกว่านั้น

แต่ในหลายครั้ง
เรากลับเหนื่อย และท้อ ที่จะทำมัน

ไม่ใช่เพราะ ขาดคนเห็น และชื่นชม
แต่เพราะ เราเริ่มไม่มั่นใจเสียแล้ว่า
สิ่งที่เราทำนั้น มันดี และมีคุณค่า จริงๆหรือ
ไม่ว่าจะทั้งต่อตัวเอง และคนอื่น

หลายครั้งต่อหลายครั้ง ที่มันรุนแรง
จนต้องหยุดพัก สะสมแรงใจ แรงกาย กันอีกครั้ง




เพราะเรายังคงเชื่อใน "ความดี"

Thursday 12 June 2008


(กดเข้าไปอ่านแป๊บนึงก่อนนะครับ แล้วค่อยโหลด)
เวอร์ชันสำหรับดาวน์โหลดนั้นยังมีแค่รุ่นวินโดวส์ครับ
ถึงกระนั้น ใครใช้แมคหรือลินุกซ์ก็อย่าน้อยใจ ตามไปอ่านออนไลน์ได้ในลิงก์จ้ะ
(หาวิธีทำเวอร์ชันไม่วินโดวส์ได้เมื่อไหร่แล้วจะบอกอีกทีนะ)

ข้างบนยกมาจากพี่แอน เนื่องจากขี้เกียจคิด
เล่มนี้เสียดายที่ไม่ได้มีส่วนร่วมเลย เนื่องจากภารกิจรัดตัว
แต่ยังไงก็การันตี ฝีมือพลพรรคชาวฟอนต์

ได้ข่าวว่าเล่มนี้ อาร์ตเนี้ยบสุดๆ
แค่ได้ข่าวนะ เพราะว่ายังไม่ได้อ่านเหมือนกัน55

ป.ล.อ่านจบแล้ว ครึ้มอกครึ้มใจ ฝากทำแบบสอบหน่อยนะ
แต่อยู่ตรงไหนไม่รู้ในฟอนต์แหล่ะหุหุ -_-"

Saturday 7 June 2008

TaXi

บันทึกบทสนทนาในแท็กซี่สีเหลืองคันหนึ่ง...



เขา: เมืองเอกเหรอครับ งั้นรู้จักแล้วครับ


ผม: ทำไมถึงได้รถสีเหลืองล่ะ ต้องจอง บ.ไหนเหรอ?
เขา: อ๋อผมดาวส์มาเลยครับ ตอนแรกสีอื่น แต่ผมไม่ชอบ
เลยให้ทำสีไป หมื่นกว่าบาท
ผม: (แล้วมึงจะทำ ทำหาไรเนี่ย...)



ผม: ขับรถมานานยัง
เขา: ถ้าแท็กซี่นี่ สองเดือนครับ
ผม: ....


ผม: แล้วไปทำใบขับขี่ที่ไหนล่ะ
เขา: อ๋อ ซื้อมาครับ จาก...บ้านผมเอง
ผม: ....



เขา: วันนี้ผมลืมมือถือมาด้วย แฟนผมให้กลับก่อนสองทุ่ม
ดูแล้วจะขอยาวหน่อย ค่ำๆ ได้คนเยอะ
ผม: เอามือถือพี่ก็ได้
เขา: ผมเกรงใจครับ


ผม: เอาเหอะๆ ใช้ได้ แต่ถึงก่อนแล้วโทรละกัน เดี๋ยวปิงปองมา
เขา: ไม่เป็นไรพี่ เปิดโฟนก็ได้ ถือคุยก็ได้แป๊บๆเอง
ผม: ... (ตะกี้เสือกบอกไม่เอา)


เขา: บลาๆ (กับแฟน)
เขา: ขอบคุณมากครับพี่ ผมเกรงใจมากเลย เดี๋ยวผมลดค่ามิเตอร์ให้นะครับ


ไม่นานหรอก คงจะเกรงใจจริงๆ ท่าทางเมียดุเลยต้องโทร 55
ตอนหลังแฟนไอ้น้องโทรมาเข้าเครื่องเราอีก ถามว่าพี่ลงจากรถเขาไปยัง
ขอคุยหน่อยค่ะ

เนื้อหามีอยู่ว่า มีคนมาขโมยราวตากผ้าไป... -_-"

ราวตากผ้าแม่งยังเอาอีก แสรด ไรเนี่ย...กูงง
แล้วก็เรื่องแม่เขามา เลยอยากให้แฟนรีบกลับบ้าน ประมาณนี้
(อย่าถามว่ากุรู้ได้ไง ก็กูได้ยิน โดยไม่เจตนานะแซ๊ดดดดส์)





แต่สุดท้ายก็ขับพากุมาถึงบ้านจนได้ ความจริงมันขับเก่งกว่าเราเยอะ
คุยกันมาเยอะ ได้ความว่า อายุ 23 อายุเท่าเราเลย
มีลูกแล้วคนนึง แม่เลี้ยงอยู่ ตจว แฟนกับไอ้น้องเนี่ย ทำงานใน กทม

ถามว่าทำไมถึงมาขับรถ บอกว่าค่าใช้จ่ายมันไม่พอ
จบม.หกมา ทำงานบริษัทได้เงินเดือนมากสุดก็แปดพันกว่าๆ
ขับแท็กซี่ได้มากกว่าเยอะ อย่างต่ำก็วันละห้าร้อย

มีรถเป็นของตัวเอง ตั้งใจส่งรถหมด มีโครงการซื้อปิ๊คอัพ
ทำงานอย่างอื่นต่อๆไป มีโครงการเล็กๆว่า รับคนบ้านเดียวกัน
กลับบ้าน แล้วคิดค่ารถเขาถูกๆหน่อย พอเป็นค่าน้ำมันได้

สรุปว่าที่ขับแท็กซี่เพื่อหาทุนก้อนนึงนี่แหล่ะ






เออ...อายุแม่งเท่าเรา เรียนน้อยกว่าเรา มีเงินน้อยกว่าเรา
แต่ชีวิตมันดูมีสาระเยอะกว่าเรามากเลย



มันรู้สึกเหมือน เจอเพื่อนดีคนนึง
อยากให้ไอ้น้องนี่มันได้ดีนะ กับสิ่งดีๆ ที่เขาคิด ที่เขาทำ
มันสมควรจะได้นะ รู้สึกแบบนั้น




คนที่จนกว่าเรา คนที่ด้อยกว่าเรา
ใช่ว่าเขาจะต้องเลว คอยเอารัดเอาเปรียบเรา

ยังมีคนดีๆ อีกเยอะ จริงๆว่ะ

Wednesday 4 June 2008

ภาพถ่าย

ประกาศไว้อาลัย
แด่ภาพถ่ายดิจิตอล ทั้งหมดของข้าพเจ้า

ภาพถ่ายทั้งหมดได้เดินทาง สู่ความสงบไปแล้ว
โดยที่ข้าพเจ้าไม่ทันได้ตั้งตัว และสำรองข้อมูลไว้เลย

ไม่ว่าความสูญเสียครั้งนี้
จะเป็นสาเหตมาจากข้าพเจ้า หรือคอมพิวเตอร์

มันก็ทำให้ข้าพเจ้าได้บทเรียนครั้งใหญ่ T-T









"อดีต ไม่อยู่กับเรานาน..."