Tuesday 25 August 2009

พี่ชาย

วันนี้กุไปรับพี่ชายกุที่สนามบิน
จริง ๆ แล้วเขาไม่ใช่พี่จริง ๆ ของกุ



กุไม่มีพี่ชาย แต่กุคิดเอาเองว่า
ถ้ามี ก็คงรู้สึกดีแบบนี้แหล่ะ



ความจริงกุก็ไม่รุ้หรอก
ว่าถ้ามีจริง ๆ แล้วมันจะรู้สึกแบบนั้นหรือเปล่า



แต่มันไม่สำคัญหรอก
กุรู้แค่ว่าเขาดีกับกุ
ดูแลกุ เป็นห่วงกุ เป็นเพื่อนกุ



แต่ที่กุอยากเป็นน้องเขา
ไม่ใช่เพราะกุอยากจะได้รับ
แต่เพราะสิ่งที่กุได้รับจากเขา



มันทำให้กุ อยากตอบแทนเขา
ให้มากเหมือนที่เขาให้กุมา



ถ้าไม่มีเขา
กุคงผ่านชีวิตช่วงนึงได้อย่างยากลำบากที่สุด



เรื่องจริงมันไม่สำคัญหรอก
เพราะเขาเป็นพี่ชายของกุ

Sunday 2 August 2009

ผิด

 มึงทำให้กุรู้ว่า..



เรื่องบางอย่าง วันนี้ไม่ผิด
แต่วันหน้าเราอาจตระหนักได้ว่า จริงๆแล้ว มันผิด



ความสำนึกในความผิด
เป็นความทุกข์ที่กัดกร่อนชีวิตมาก อย่างนึง



ความผิดที่ไม่ได้รับการให้อภัย
มันเป็นอีกขั้นของความทุกข์



ไม่มีโอกาสครั้งที่สอง สำหรับบางอย่าง



กุไม่อยากเจอสายตาของมึง
สายตาที่บอกว่า "ไม่มีวันเหมือนเดิม"



สายตาที่บอกว่า มึงยังไม่เคยลืม
เรื่องเลว ๆ ที่กุทำ



สายตาที่บอกว่า
เรื่องดี ๆ ที่กุทำ ไม่เคยมีค่า




กุเสียใจ กุอยากขอโทษ
แต่กุไม่ได้อยากให้มึงยกโทษให้






ความจริงกุอยากให้มึงสมองกระเทือน
แล้วลืมไปเลยว่าเคยรู้จักกัน




มึงจะได้มีความสุข
ที่ชีวิตนี้เหมือนไม่เคย รู้จักคนเลวอย่างกุ



ถึงมันจะเป็นจริงขึ้นมา



กุก็ยังคงเป็นทุกข์ และเสียใจ
กับความผิดที่กุทำไปแล้ว อยู่ดี



เพราะคงไม่มีวัน ที่มึงจะยกโทษให้กับคนอย่างกุ