Thursday 26 August 2010

ทุ่มเท

พวกเราทุ่มเทเวลาหลายชั่วโมงต่อวัน
พวกเราทุ่มเทเวลาหลายวันต่อสัปดาห์
พวกเราทุ่มเทเวลาหลายสัปดาห์ต่อปี
พวกเราทุ่มเทเวลาหลายปี เพื่อพวกคุณ


เพื่อให้คุณบางคน มาบอกกับเราว่า..
"โทษทีครับพี่ ติดงานมหาลัยครับ"


ถ้างั้นไม่บอกกับพวกเราตั้งแต่ 2-3 ปีที่แล้วล่ะครับ!
จะได้ไม่ต้องเสียทั้งเวลา และความรู้สึก ..


เรารักค่ายเลขเหมือน ๆ กัน
แต่จริง ๆ แล้วเราไม่เคยรักมันในแบบเดียวกัน
เพราะอย่างน้อย พวกเราที่เหลืออยู่.. จนถึงวันนี้
ก็ไม่เคยทอดทิ้งสิ่งที่พวกเรารัก อย่างที่พวกคุณบางคนทำ..


แด่.. คนที่เคยเป็นน้องกุ

Tuesday 24 August 2010

กลับมา

การได้กลับมาเจอกัน เป็นเรื่องดีอย่างยิ่ง

เป็นธรรม

ถึง มึงจะ(เคย)เป็นเพื่อนกุ
แต่กุก็ไม่เห็นด้วยกับเรื่องที่มึงพูด และทำ

ไม่ใช่เพราะมันทำให้กุเดือดร้อน หรือเสียหาย
แต่กุไม่เห็นด้วย เพราะเรื่องที่มึงทำ

มันเป็นเรื่องที่ไม่เป็นธรรมกับคนอื่น ๆ .. เกินไป

feel better

Maybe you're not supposed to feel better
Maybe everyone..

ไม่เปลี่ยน

ไม่มีหรอก อะไรที่ไม่เปลี่ยน ไม่มีอะไร อะไรที่เหมือนเดิม..

หลับตา

ถึงเราหลับตา โลกก็ไม่ได้หายไป

สัจธรรม

วิทยา ความรู้ อีกร้อยล้าน พันล้านเรื่อง ก็ไม่ยิ่งใหญ่ได้เท่ากับสัจธรรมของโลก

คำโกหก

แล้ววันนึง เราก็เข้าใจได้เองว่า
ไอ้ความรู้สึกไม่แน่ใจในอดีตครั้งหนึ่ง

มันหมายถึงความรู้สึกที่เราฟังคน ๆ หนึ่งโกหกเรามาโดยตลอด..

โลก

ขอให้มองโลกด้วยใจที่กว้างขวาง..

ความคิด

ความคิดที่คับแคบ เป็นอุปสรรคต่อโลก..

ลืม

คนเราแม่งเปลี่ยนไม่ได้หรอก แต่กุเสือกลืม..

ไขว่คว้า

วันนี้ ที่ใครบางคน ไขว่คว้าบางอย่างเพื่อตัวเอง
วันเดียวกันนี้ ที่ใครหลายคน เสียสละตัวเองเพื่อคนอื่น

สอน

บางอย่างมันสอนกันไม่ได้
บางที เราก็ควรปล่อยให้อะไร ๆ เป็นไปอย่างที่มันเป็น
ไม่ใช่อย่างที่เราอยากให้เป็น หรือควรจะเป็น

และก็ได้แต่หวังว่า วันนึง
วันที่มันจะเข้าใจ และดีขึ้นอย่างที่มันควรจะเป็น นานแล้ว..