พี่ชาย

วันนี้กุไปรับพี่ชายกุที่สนามบิน
จริง ๆ แล้วเขาไม่ใช่พี่จริง ๆ ของกุ



กุไม่มีพี่ชาย แต่กุคิดเอาเองว่า
ถ้ามี ก็คงรู้สึกดีแบบนี้แหล่ะ



ความจริงกุก็ไม่รุ้หรอก
ว่าถ้ามีจริง ๆ แล้วมันจะรู้สึกแบบนั้นหรือเปล่า



แต่มันไม่สำคัญหรอก
กุรู้แค่ว่าเขาดีกับกุ
ดูแลกุ เป็นห่วงกุ เป็นเพื่อนกุ



แต่ที่กุอยากเป็นน้องเขา
ไม่ใช่เพราะกุอยากจะได้รับ
แต่เพราะสิ่งที่กุได้รับจากเขา



มันทำให้กุ อยากตอบแทนเขา
ให้มากเหมือนที่เขาให้กุมา



ถ้าไม่มีเขา
กุคงผ่านชีวิตช่วงนึงได้อย่างยากลำบากที่สุด



เรื่องจริงมันไม่สำคัญหรอก
เพราะเขาเป็นพี่ชายของกุ

ผิด

 มึงทำให้กุรู้ว่า..



เรื่องบางอย่าง วันนี้ไม่ผิด
แต่วันหน้าเราอาจตระหนักได้ว่า จริงๆแล้ว มันผิด



ความสำนึกในความผิด
เป็นความทุกข์ที่กัดกร่อนชีวิตมาก อย่างนึง



ความผิดที่ไม่ได้รับการให้อภัย
มันเป็นอีกขั้นของความทุกข์



ไม่มีโอกาสครั้งที่สอง สำหรับบางอย่าง



กุไม่อยากเจอสายตาของมึง
สายตาที่บอกว่า "ไม่มีวันเหมือนเดิม"



สายตาที่บอกว่า มึงยังไม่เคยลืม
เรื่องเลว ๆ ที่กุทำ



สายตาที่บอกว่า
เรื่องดี ๆ ที่กุทำ ไม่เคยมีค่า




กุเสียใจ กุอยากขอโทษ
แต่กุไม่ได้อยากให้มึงยกโทษให้






ความจริงกุอยากให้มึงสมองกระเทือน
แล้วลืมไปเลยว่าเคยรู้จักกัน




มึงจะได้มีความสุข
ที่ชีวิตนี้เหมือนไม่เคย รู้จักคนเลวอย่างกุ



ถึงมันจะเป็นจริงขึ้นมา



กุก็ยังคงเป็นทุกข์ และเสียใจ
กับความผิดที่กุทำไปแล้ว อยู่ดี



เพราะคงไม่มีวัน ที่มึงจะยกโทษให้กับคนอย่างกุ