ของความว้าวุ่นอีกช่วงหนึ่งสำหรับโปรเจคจบปีหนึ่ง (ญี่ปุ่น)
(คำเตือน:หยาบคายเล็กน้อยถึงมาก คนที่อ่อนไหวง่ายไม่ควรอ่าน)
- โปรเจคนี้ กูเสนอทั้งหมดห้าเรื่อง สี่รอบแรกโดนสอยร่วงหมด
- พอพรีเซนท์รอบคัดเลือกเสร็จกูดีใจมาก...และได้เข้ารอบ
- ที่ดีใจไม่ใช่เพราะว่าได้เข้ารอบ แต่ดีใจเพราะว่ามันจบๆ เสียที
- ตอนนี้เพลง "เพราะอะไร" ของพี่ป้างดังขึ้นมาพอดี รู้สึกดี...(เกี่ยวไรวะ)
- งานนี้ทำแบบ "เสียไม่ได้" แต่ก็ตั้งใจทำตามนิสัย
แต่ก็ไม่ได้ยินดียินร้ายกับมันเท่าไรนัก - รู้สึกว่า ถ้าเรื่องแรกที่เสนอผ่านใน่รอบแรก จะได้งานที่ดีกว่านี้มาก...
- วันนี้ไอ้เคียวได้รางวัลด้วย ได้ชมเชย ดีใจกับมันมากๆ
เพราะมันไม่ค่อยประสบความสำเร็จ - งานนี้น่าจะเป็นงานแรกที่คาจิซัง ค่อนข้างล้มเหลว ดูแย่ๆมากๆ เป็นห่วงว่ะ
- คราวนี้ใช้เวลาไปทั้งหมด เกือบสองอาทิตย์เต็มๆ ที่ยุ่งๆ ตลอด เหนื่อยมาก
- จบและ...
- อ๊ะลืม! พรีเซนต์รอบสอง ได้รางวัลรองชนะ
(มีสี่รางวัลระดับเท่ากัน รางวัลที่หนึ่งมีคนเดียว)
(ไ้อ้คนได้ที่หนึ่งแม่งก็สมควรจะได้จริงๆ...โคตรงาม) - จบจริงๆและ...
ก็จบเสียทีกับสุดท้ายของปีหน้า
เดือนหน้าก็ปิดเทอม จะได้ทำอะไรหลายๆอย่างที่ตั้งใจไว้เสียที
ก็เสร็จไปหลายอย่างแล้วล่ะ...เฮ้อ โล่ง
No comments:
Post a Comment