เรื่องของความอยาก...

โทรศัทพ์เครื่องใหม่ของเราเอง
ไปซื้อเพราะคิดอย่างละเอียดรอบคอบแล้วว่า...มันถูก

แต่พอคิดดีๆ เสียค่าอย่างอื่นนู่นนี่มากมาย...ที่เกี่ยวกับมันแบบอ้อมๆ
และเสียเส้นมากๆตรงที่...มันใช้เมลล์เหมือนมือถือธรรมดาของญี่ปุ่นไม่ได้
เนื่องจากความที่มัน...ไฮโซเกินเหตุ!

แต่ไม่เป็นไร เพราะโปรโทรฟรีเครือข่ายเดียวกันสองปี
ก็พอขลุกขลิก ทดแทนกันได้ อีกทั้งยังได้เครื่องในราคาถูกกว่าครึ่ง
ถ้าเทียบกับการซื้อในประเทศอื่น (สองหมื่นกว่า ตูจ่ายแค่ห้าพันกว่าเองเหอๆ)

สุขใจไหนเล่า จะเท่านี้...
(พยายามปลอบใจตัวเองกับค่าโอนเบอร์
และค่าปิดโปรโทรศัพท์เก่า ห้าพันกว่าเยน...)

ข่าวดีคือ มันแก้อีมี่ได้ ทำให้เป็นภาษาอังกฤษก็ได้(ดูจากเว็ับต่างประเทศ)
ข่าวร้ายคือ ไม่รู้ว่าช่างเมืองไทยจะแก้ได้หรือเปล่า...
ข่าวร้ายกว่าคือ ต้องรออีกปีครึ่งถึงจะเอาไปแก้ เพราะว่ายังต้องใช้ในญี่ปุ่นอีกง่ะ...

รายละเอียด Softbank X01HT

ป.ล. แต่มันสุดยอดจริงๆ นะ...
ป.ล.2 เริ่มเข้าใจความรู้สึกของผู้หญิงเวลาเจอป้าย "SALE" ซะแล้วล่ะ -_-"