ไม่มีหรอกครับ การใช้ชีวิตร่วมกัน โดยไม่มีใครเจ็บ
มันต้องบังเอิญ เดินเหยียบเท้ากันบ้าง บังเอิญทำกันเจ็บบ้าง
แต่เราจะจัดการกับความเจ็บนั้นอย่างไร นั่นแหล่ะ การใช้ชีวิต..
Wednesday, 24 November 2010
never
It seems I only want the things, That I can't never have.
Monday, 15 November 2010
ดีพอ..
อย่างนึงที่ทำให้รู้ว่า เราโตแล้ว
คือการที่เรามองเห็นความไม่สมบูรณ์ของตัวเอง
แต่เรื่องนั้นก็ไม่แย่ไปกว่า
การที่เราพยายามอุดช่องโหว่นั้น
ด้วยการสร้างสายสัมพันธ์
กับคนที่สมบูรณ์พร้อม
คนที่จะมาเติมเต็มเรา..
แต่จุดหนึ่ง
เราจะรู้สึกว่าเขาไม่เหมาะกับเรา
และอยากจบมันซะ
แม้จะต้องแลกกับอะไรก็ตามแต่
แต่จริง ๆ แล้ว
เราต่างหาก ที่ไม่เหมาะ กับคน ๆ นั้น
เราต่างหาก ที่ไม่ดีพอ
แต่อย่างน้อย เมื่อเราเลือกที่จะไป
เราก็คงดีพอ ที่จะไม่ทำร้ายใคร
และเราก็หวังว่า
เราจะดีพอเข้าสักวัน
ดีพอ สำหรับใครบางคน..
คือการที่เรามองเห็นความไม่สมบูรณ์ของตัวเอง
แต่เรื่องนั้นก็ไม่แย่ไปกว่า
การที่เราพยายามอุดช่องโหว่นั้น
ด้วยการสร้างสายสัมพันธ์
กับคนที่สมบูรณ์พร้อม
คนที่จะมาเติมเต็มเรา..
แต่จุดหนึ่ง
เราจะรู้สึกว่าเขาไม่เหมาะกับเรา
และอยากจบมันซะ
แม้จะต้องแลกกับอะไรก็ตามแต่
แต่จริง ๆ แล้ว
เราต่างหาก ที่ไม่เหมาะ กับคน ๆ นั้น
เราต่างหาก ที่ไม่ดีพอ
แต่อย่างน้อย เมื่อเราเลือกที่จะไป
เราก็คงดีพอ ที่จะไม่ทำร้ายใคร
และเราก็หวังว่า
เราจะดีพอเข้าสักวัน
ดีพอ สำหรับใครบางคน..
Wednesday, 6 October 2010
doubt?
If u doubt in something?
& U don't wanna know that 'cause
it's painful.
How to solve that?
Still keep it or know it?
..................
Fr.. Witoon
& U don't wanna know that 'cause
it's painful.
How to solve that?
Still keep it or know it?
..................
Fr.. Witoon
Thursday, 26 August 2010
ทุ่มเท
พวกเราทุ่มเทเวลาหลายชั่วโมงต่อวัน
พวกเราทุ่มเทเวลาหลายวันต่อสัปดาห์
พวกเราทุ่มเทเวลาหลายสัปดาห์ต่อปี
พวกเราทุ่มเทเวลาหลายปี เพื่อพวกคุณ
เพื่อให้คุณบางคน มาบอกกับเราว่า..
"โทษทีครับพี่ ติดงานมหาลัยครับ"
ถ้างั้นไม่บอกกับพวกเราตั้งแต่ 2-3 ปีที่แล้วล่ะครับ!
จะได้ไม่ต้องเสียทั้งเวลา และความรู้สึก ..
เรารักค่ายเลขเหมือน ๆ กัน
แต่จริง ๆ แล้วเราไม่เคยรักมันในแบบเดียวกัน
เพราะอย่างน้อย พวกเราที่เหลืออยู่.. จนถึงวันนี้
ก็ไม่เคยทอดทิ้งสิ่งที่พวกเรารัก อย่างที่พวกคุณบางคนทำ..
แด่.. คนที่เคยเป็นน้องกุ
พวกเราทุ่มเทเวลาหลายวันต่อสัปดาห์
พวกเราทุ่มเทเวลาหลายสัปดาห์ต่อปี
พวกเราทุ่มเทเวลาหลายปี เพื่อพวกคุณ
เพื่อให้คุณบางคน มาบอกกับเราว่า..
"โทษทีครับพี่ ติดงานมหาลัยครับ"
ถ้างั้นไม่บอกกับพวกเราตั้งแต่ 2-3 ปีที่แล้วล่ะครับ!
จะได้ไม่ต้องเสียทั้งเวลา และความรู้สึก ..
เรารักค่ายเลขเหมือน ๆ กัน
แต่จริง ๆ แล้วเราไม่เคยรักมันในแบบเดียวกัน
เพราะอย่างน้อย พวกเราที่เหลืออยู่.. จนถึงวันนี้
ก็ไม่เคยทอดทิ้งสิ่งที่พวกเรารัก อย่างที่พวกคุณบางคนทำ..
แด่.. คนที่เคยเป็นน้องกุ
Tuesday, 24 August 2010
กลับมา
การได้กลับมาเจอกัน เป็นเรื่องดีอย่างยิ่ง
เป็นธรรม
ถึง มึงจะ(เคย)เป็นเพื่อนกุ
แต่กุก็ไม่เห็นด้วยกับเรื่องที่มึงพูด และทำ
ไม่ใช่เพราะมันทำให้กุเดือดร้อน หรือเสียหาย
แต่กุไม่เห็นด้วย เพราะเรื่องที่มึงทำ
มันเป็นเรื่องที่ไม่เป็นธรรมกับคนอื่น ๆ .. เกินไป
แต่กุก็ไม่เห็นด้วยกับเรื่องที่มึงพูด และทำ
ไม่ใช่เพราะมันทำให้กุเดือดร้อน หรือเสียหาย
แต่กุไม่เห็นด้วย เพราะเรื่องที่มึงทำ
มันเป็นเรื่องที่ไม่เป็นธรรมกับคนอื่น ๆ .. เกินไป
feel better
Maybe you're not supposed to feel better
Maybe everyone..
ไม่เปลี่ยน
ไม่มีหรอก อะไรที่ไม่เปลี่ยน ไม่มีอะไร อะไรที่เหมือนเดิม..
สัจธรรม
วิทยา ความรู้ อีกร้อยล้าน พันล้านเรื่อง ก็ไม่ยิ่งใหญ่ได้เท่ากับสัจธรรมของโลก
คำโกหก
แล้ววันนึง เราก็เข้าใจได้เองว่า
ไอ้ความรู้สึกไม่แน่ใจในอดีตครั้งหนึ่ง
มันหมายถึงความรู้สึกที่เราฟังคน ๆ หนึ่งโกหกเรามาโดยตลอด..
ไอ้ความรู้สึกไม่แน่ใจในอดีตครั้งหนึ่ง
มันหมายถึงความรู้สึกที่เราฟังคน ๆ หนึ่งโกหกเรามาโดยตลอด..
ความคิด
ความคิดที่คับแคบ เป็นอุปสรรคต่อโลก..
ลืม
คนเราแม่งเปลี่ยนไม่ได้หรอก แต่กุเสือกลืม..
ไขว่คว้า
วันนี้ ที่ใครบางคน ไขว่คว้าบางอย่างเพื่อตัวเอง
วันเดียวกันนี้ ที่ใครหลายคน เสียสละตัวเองเพื่อคนอื่น
สอน
บางอย่างมันสอนกันไม่ได้
บางที เราก็ควรปล่อยให้อะไร ๆ เป็นไปอย่างที่มันเป็น
ไม่ใช่อย่างที่เราอยากให้เป็น หรือควรจะเป็น
และก็ได้แต่หวังว่า วันนึง
วันที่มันจะเข้าใจ และดีขึ้นอย่างที่มันควรจะเป็น นานแล้ว..
บางที เราก็ควรปล่อยให้อะไร ๆ เป็นไปอย่างที่มันเป็น
ไม่ใช่อย่างที่เราอยากให้เป็น หรือควรจะเป็น
และก็ได้แต่หวังว่า วันนึง
วันที่มันจะเข้าใจ และดีขึ้นอย่างที่มันควรจะเป็น นานแล้ว..
Tuesday, 29 June 2010
ไม่เปลี่ยน
ไม่มีหรอก อะไรที่ไม่เปลี่ยน ไม่มีอะไร อะไรที่เหมือนเดิม..
Tuesday, 20 April 2010
Wednesday, 14 April 2010
ป่วย
ป่วย..
และหมอวินิจฉัยว่า
ติดเชื้อในกระแสเลือด
เตรียมจะแอดมิด แต่ติดงานบวชไอ้แม้ว
ดันทุรังไปอีกหนึ่งอาทิตย์
ตอนแรกก็ค่อย ๆ ดีขึ้นอยู่
แต่สองวันมานี่..
ดูแล้วไม่หายขาด
พรุ่งนี้ จะไปตรวจเลือดอีกที
ได้นอนโรงบาลก็คราวนี้ แล.. T-T
พอต้องล้มหมอนนอนเสื่อ
ในช่วงสำคัญ ๆ ของเพื่อนแบบนี้
เกลียดตัวเองฉิบหายเลย
พอช่วยเหลืออะไรตัวเองไม่ได้มาก ๆ
ก็ทำให้เห็น น้ำใจเพื่อนหลายคน
และก็ได้เห็น เพื่อนที่ไม่มีน้ำใจหลายคน
ช็อคมากว่ะ
พอถึงคราวที่กุต้องพึ่งพาใครสักคน
กุกลับไม่รู้จะพึ่งใคร
ถ้านี่ จะเป็นโอกาสป่วยครั้งเดียวในชีวิตกุ
กุทำไงดี
และหมอวินิจฉัยว่า
ติดเชื้อในกระแสเลือด
เตรียมจะแอดมิด แต่ติดงานบวชไอ้แม้ว
ดันทุรังไปอีกหนึ่งอาทิตย์
ตอนแรกก็ค่อย ๆ ดีขึ้นอยู่
แต่สองวันมานี่..
ดูแล้วไม่หายขาด
พรุ่งนี้ จะไปตรวจเลือดอีกที
ได้นอนโรงบาลก็คราวนี้ แล.. T-T
พอต้องล้มหมอนนอนเสื่อ
ในช่วงสำคัญ ๆ ของเพื่อนแบบนี้
เกลียดตัวเองฉิบหายเลย
พอช่วยเหลืออะไรตัวเองไม่ได้มาก ๆ
ก็ทำให้เห็น น้ำใจเพื่อนหลายคน
และก็ได้เห็น เพื่อนที่ไม่มีน้ำใจหลายคน
ช็อคมากว่ะ
พอถึงคราวที่กุต้องพึ่งพาใครสักคน
กุกลับไม่รู้จะพึ่งใคร
ถ้านี่ จะเป็นโอกาสป่วยครั้งเดียวในชีวิตกุ
กุทำไงดี
Saturday, 6 February 2010
รัก
คำว่ารัก บางทีก็ไม่สมควรพูดออกไป
บางทีไม่ควรพูดออกไปตั้งแต่แรก
Tuesday, 2 February 2010
เวลา
ชีวิตช่วงนี้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว
อย่างที่ไม่เคยเป็น..
ได้ทำสิ่งที่เคยอยากทำ
สิ่งที่เคย ไร้กำลัง ไร้สามารถ จะทำให้สำเร็จ
แต่เวลานี้ ไม่ใช่อย่างที่เคยแล้ว
ได้ทำสิ่งที่ไม่เคยคิดว่า
จะมีโอกาสได้ทำอย่างที่ทำอยู่ทุกวันนี้
สิ่งที่เคยใกล้มาก แต่ไม่สนใจ
และสิ่งที่เคยไกลมาก จนไม่สนใจ
รวมถึง เลิกรากับสิ่งที่เคยทำมาตลอด
หลาย ๆ อย่าง ลงไป
เวลา แค่เสี้ยววัน เสี้ยวชั่วโมง
เปลี่ยนชีวิตเราได้มาก จนนึกแปลกใจ
ที่ผ่านมา เรารอ..
รอวันนี้ รอเวลานี้ รอจุด ๆ นี้อยู่หรอกเหรอ ?
เวลาของความรู้สึก..
"ก้าวข้าม" หรือ "หลุดพ้น"
คำไหน..
อย่างที่ไม่เคยเป็น..
ได้ทำสิ่งที่เคยอยากทำ
สิ่งที่เคย ไร้กำลัง ไร้สามารถ จะทำให้สำเร็จ
แต่เวลานี้ ไม่ใช่อย่างที่เคยแล้ว
ได้ทำสิ่งที่ไม่เคยคิดว่า
จะมีโอกาสได้ทำอย่างที่ทำอยู่ทุกวันนี้
สิ่งที่เคยใกล้มาก แต่ไม่สนใจ
และสิ่งที่เคยไกลมาก จนไม่สนใจ
รวมถึง เลิกรากับสิ่งที่เคยทำมาตลอด
หลาย ๆ อย่าง ลงไป
เวลา แค่เสี้ยววัน เสี้ยวชั่วโมง
เปลี่ยนชีวิตเราได้มาก จนนึกแปลกใจ
ที่ผ่านมา เรารอ..
รอวันนี้ รอเวลานี้ รอจุด ๆ นี้อยู่หรอกเหรอ ?
เวลาของความรู้สึก..
"ก้าวข้าม" หรือ "หลุดพ้น"
คำไหน..
Subscribe to:
Posts (Atom)