สองคน

เวลาคนเรารักกัน
มันเป็นเรื่องของ



คนสองคน



แต่เวลาคนเราเลิกรักกัน
ทำไมกลายเป็นเรื่องของ



คนหลายคน?



ป.ล.รู้สึกบล็อกสั้นลงๆ ทุกที มีเรื่องให้ทำเยอะจริงๆเลย แต่มีมือ มีเวลา เท่าเดิม แย่จริง

เพราะ...

สั่น เพราะมันหนาว


กลัว เพราะมันมืด


ทรมาน เพราะมันอึดอัด





ทุกอย่างล้วนมีเหตุผล












เจ็บ.....



เพราะมันยัง "รัก"

ป.ล.มีเรื่องเยอะแยะไปหมด ปวดหัว กุทำไงกับชีวิตตัวเองดีว้า...เบื่อ เหนื่อย เซ็ง...ไม่ไหวแล้วนะว้อย

คนดีๆ

บางคนพูดไว้ว่า

คนดีๆ ยังมีอีกถมเถ

แต่ไอ้คนดีๆ ที่ว่า ทำไมมันไม่มาเจอกูเสียที...






ป.ล.พอมีเพื่อนคุย รู้สึกว่าได้ระบาย อะไรหลายอย่างที่สั่งสมมา แม้มันจะไม่ทั้งหมด แต่ก็ทำให้รู้สึกมีอะไรตันๆ หลุดออกจากหัวไปเลยทีเดียว แค่นี้ก็ดีมากแล้ว

ของอร่อย

อาหารอร่อย

คนรวยกิน ก็บอกอร่อย
คนจนกิจ ก็บอกอร่อย


ความดี

คนรวยทำ ดูว่า ดี
คนจนทำ ทำไมดู ไม่ดี?


ป.ล. ตอนไปกินร้านกาแฟ กับชิน นก เบียร์ แล้วพูดออกไปประมาณว่า "เออ ของอร่อยเนี่ย จะจนรวย เข้าปากก็บอกอร่อย แต่เรื่องอื่น เรากลับมองต่างกัน สัมผัสต่างกัน เห็นต่างกันเสียเหลือเกิน..." สองวันนี้สนุกดี อยู่กับเพื่อนตลอด เลยโดดเรียนแม่งเลย แต่ก็ยังเบื่อๆ เซ็งๆ แล้วก็รู้สึกว่าตัวเองเลวๆ ยังไงไม่รู้

ในความไม่รู้

เธอคนที่หนึ่ง ดีกับเรา

เธอคนที่หนึ่ง ใส่ใจเรา

เธอคนที่หนึ่ง ห่วงใยเรา



คุณไม่รู้ว่า เธอคนที่หนึ่ง รักคุณ







เธอคนที่สอง ดีกับเรา

เธอคนที่สอง ใส่ใจเรา

เธอคนที่สอง ห่วงใยเรา

คุณไม่รู้ว่า เธอคนที่สอง ไม่ได้รักคุณ







ในความไม่รู้...คุณว่า
ความดีจากเธอทั้งสอง มีค่าเท่ากันหรือไม่
ความใส่ใจจากเธอทั้งสอง มีค่าเท่ากันหรือไม่
ความห่วงใยจากเธอทั้งสอง มีค่าเท่ากันหรือไม่




ถ้าคุณรู้




มันจะยังมีค่าเท่ากันหรือไม่.....

ป.ล.ช่วงนี้มีแต่ความรู้สึกสับสน ไม่เข้าใจตัวเอง หงุดหงิดเรื่องงาน ที่สำคัญหงุดหงิดเรื่องงานชมรมค่ายเลขด้วย ช่วยๆกันหน่อยไม่ได้เหรอไงวะเนี่ย เซ็ง...

ไม่มั่นคง

ในความรู้สึกไม่มั่นคง
ทำให้เกิดความคลางแคลง สงสัย

และจากนั้น ตามมาด้วยความกระวนกระวาย
ไม่สบายใจ จนเปลี่ยนไปเป็น การไม่มีความสุข


ถ้าคิดด้วยเหตุและผลแล้ว
จริงๆ มันก็คงไม่มีอะไร
แต่หลายต่อหลายครั้ง ที่เหตุและผล
มันช่วยอะไรไม่ได้


การระบาย
การอดทนรอ
การทำอะไรงี่เง่า

หรือแม้กระทั่ง
การหาเรื่องทะเลาะกัน


ก็อาจเป็นตัวเลือกที่ดีกว่า


เพราะความไม่มั่นคง...
ก็อาจไม่ได้อยากเปลี่ยนเป็นความมั่นคง


แต่อาจแค่ กำลังหาทางออกอยู่
.....ก็เป็นได้

ป.ล. ไอ้ชินมาถึงแล้ว มาค้างที่บ้านสองวัน เฮฮามากมาย เพื่อนๆชินก็มาค้างด้วย สนุกสนานดีเหนื่อยนิดหน่อย สงสารที่ต้องแบกกระเป๋ากันเยอะอีก ผู้หญิงสองคน แถมเรื่องคนที่ติดต่อ ก็ดูไม่รับผิดชอบอีก แต่อย่างนี้แหล่ะ รสชาติชีวิต ค่อยสมกับเป็นการมาญี่ปุ่นหน่อย

ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ

พึ่งได้ฟังเมื่อไม่นาน ดูดมาจาก ijigg
ดนตรีเพราะ เนื้อเพลงก็แนวดี

ลงเอาไว้เพื่ออยากหยิบกีตาร์มาเล่น




Intro: D / A /G/A
Bm / Em G (2times)

Bm Em G
นั่งคนเดียวแล้วมองกระจก ที่สะท้อนแสงจันทร์วันเพ็ญ

Bm Em G
โดดเดี่ยวกับความเหงา อยู่กับเงาที่พูดไม่เป็น

Bm Em G
ฟังเพลงเดิมๆที่เรารู้จัก แต่ไม่รู้ความหมายของมัน

Bm Em G
หากฉันจะหลับตาลงสักครั้ง เพื่อพบกับเธอผู้เป็นนิรันดร์

D A
* หากความรักเกิดในความฝัน เราจุมพิตโดยไม่รู้จักกัน

Em G A
ปฏิทินไม่บอกคืนและวัน ดั่งที่ฉันไม่เคยต้องการ

D A
แต่อยากให้เธอได้พบกับฉัน เราสมรสโดยไม่มองหน้ากัน

Em G A
จูบเพื่อร่ำลาในความสัมพันธ์ ก่อนที่ฉันจะปล่อยเธอหายไปโดยไม่รู้จักเธอ

Instru: Bm /Em G

Bm Em G
ทบทวนเรื่องราวต่างๆ ทุกๆครั้งที่ฉันตื่นนอน

Bm Em G
บทกวีไม่มีความหมาย ฉันงมงายสวดมนต์ขอพร

Bm Em G
หากจะมีโอกาสสักหน ที่ร่ายมนต์กับสายน้ำจันทน์

Bm Em G
เพื่อจะได้หลับตาลงสักครั้ง แล้วพบกับเธอผู้เป็นนิรันดร์

(ซ้ำ *)
Intro: D / A / G / A
Bm / Em G (2times)
(ซ้ำ *)

Intro: Bm / Em G (2times)

ป.ล. พรุ่งนี้ไอ้ชินจะมาแล้วว้อยยยยยยยยย ดีใจกว่าเจ้าตัวแม่งอีก มีเรื่องอยากคุยกับมันเยอะแยะ
การมีเพื่อนดี มันก็เป็นเรื่องดีเสมอๆ อย่างนึง ในชีวิตเลย ขาดมันไปชีวิตคงพิการๆพิกล

ชัดเจน

แล้วเธอจะให้เราทำยังไง
เธออยากจะได้แบบไหน

เราผิดเสมอ ผิดตลอด
อยากเงียบ ก็เป็นผิด
อยากพูด ก็ผิด

จะทำยังไงเธอถึงจะพอใจ
จะให้เราทำยังไง

เธอคิดจะมาก็มา คิดจะไปก็ไป
เบื่อก็มาคุย ไม่มีใครก็นึกถึง

เธอเห็นเราเป็นตัวอะไร...





ถ้ามันไม่มีทางออก ก็พอเข้าใจ
แต่เธอเคยนึกถึงใจเราบ้างไหม

ที่อดทน ที่เงียบ
มันก็ยังเป็นคน มันก็มีความรู้สึก
และมันก็มี หัวใจ

รู้ไหมว่ามันเจ็บ แค่ไหน
และรู้ไหมว่าว่ามันเสียใจ แค่ไหน

ไม่อยากหนี ไม่อยากหาย
แค่อยากให้มันชัดเจน

ไม่ใช่อะไรครึ่งๆ กลางๆ
เป็นแค่ตัวแถมอยู่แบบนี้





จะให้เราไปยืนตรงไหน ช่วยบอกที...

สวยหรู

คำพูดดูสวยหรูแต่มันดู ''แห้งแล้ง'' น่ะ

ที่พูดมามันก็ ถูก
ที่ว่ามามันก็ ใช่


แต่ถามว่า น้ำใจเล็กน้อยน่ะ
มันรบกวนเวลา รบกวนชีวิต
พวกคุณกันมากเลยเหรอ?

สะเก็ด

วันที่ความเจ็บปวดจางลง
ไม่ได้แปลว่า รอยแผลมันหายไป

เพียงแค่ มันตกสะเก็ด
และไม่ได้เจ็บเท่าเดิม

ไม่มีใครอยากเจ็บ
ไม่มีใครอยากจำ

แต่คงทำได้แค่ รอให้มันตกสะเก็ด
และอดทน เดินต่อไป





หวังว่าสักวัน
มันคงเป็นเพียงแผลเป็นจางๆ
รอยแผลนึง เท่านั้น

ป.ล.เมื่อวานนี้ เป็นวันครบรอบที่อยู่ญี่ปุ่นมา 3ปีแล้ว 3ปีที่มีคุณค่าที่สุดในชีวิตเลยจริงๆ, แล้วก็ฉลองที่เป็นหวัดมาครบ 1 เดือน พอจะหายๆ ก็เลยไม่ระวังตัว เลยเป็นขึ้นมาอีกแล้ว T-T